గురు పూర్ణిమ - సాయి కృప

సత్ చిత్ ఆనందం అనే మూడు మిళితం అయి ఉన్న తత్వమే పరతత్వం. సద్వస్తువు ఉన్న చోట జ్ఞానానందాలు తప్పక ఉంటాయి. 

ధర్మ సంస్థాపనకొరకు , మరియు తాపత్రాయాలతో తపించి పోతున్న ఈ లోకాన్ని ఉద్దరించటానికి, నిర్గుణ నిరాకార పరబ్రహ్మ మానవ రూపంలో గురువుగా అవతరిస్తారు. అటువంటి నిరాకార పరబ్రహ్మమే, శ్రీ సాయినాథుని రూపంలో సాకార పరబ్రహ్మగా అవతారం దాల్చింది.

అసలు ధర్మం ఎందుకు స్థాపించాలి?

ధర్మార్ధ కామ మోక్షాలనే పురుషార్ధాలలో మోక్షానికి మూలం అయినది ధర్మము. ధర్మం ఆచరింప బడితే మోక్షం దానంతట అదే వస్తుంది. అందుకే ఎ మతమైన, ఎ శాస్త్రమైన ఈ ధర్మాన్నే బోధించటం జరిగింది. కాని మానవులుగా దాన్ని మనం అర్ధం చేసుకునే విధంగా అర్ధం చేసుకుంటున్నామా, లేక మనకి ఇష్టం వచ్చిన రీతిలో వ్యవహరిస్తున్నామా! ఇలా ధర్మానికి పెడర్ధాలు తీస్తే, మనం మోక్షానికి దూరం అవుతాము. 

సరే ఈ ధర్మం మనకు ఎవరు బోధిస్తారు?

పరమగురువులు మనకు ఈ ధర్మాన్ని వారి వాక్కుల ద్వారా మనకు అందిస్తారు. వారి వాక్కులే మనకు మార్గనిర్దేశంగా నిలుస్తాయి. అలా సాయి నాధుని గళంలో నుంచి వెలువడిన అధ్భుత జ్ఞాన ప్రవాహమే శ్రీ సాయి సచ్చరిత. ఈ జ్ఞాన వాణి మన జీవితాల్లో ఒక కొత్త వెలుగుని నింపుతుంది.  ఇక ముందు కూడా ఇది వెలుగుని నింపుతూనే ఉంటుంది. 

శ్రీ సాయి సచ్చరిత ఎంతోమందిని ఎన్నో విధాలుగా కాపాడింది. వారిని సాయి భక్తులుగా మార్చింది. శ్రీ సాయి దివ్య చరితమనే అమృతాన్ని ఎన్నో లక్షలమంది ఆస్వాదిస్తున్నారు. వారి జీవితాలలో మార్పులను వారే స్వయంగా గమనిస్తున్నారు. మనిషి జీవితంలో మార్పు తీసుకురాలేని ఏ బోధకాని, ఏ శాస్త్రం గాని, ఏ ప్రవచనం గాని  సంపూర్ణం అవ్వదు. ఇది సంపూర్ణం అవ్వాలి అంటే దాని మీద నమ్మకం ఉండాలి. అలా నమ్మిన దాన్ని సభూరితో అనుసరించాలి. అప్పుడే దానికి సార్ధకత. అందుకే శ్రీ సాయి సచ్చరిత నమ్మకమనే పునాదితో మొదలపెట్టి మెల్లగా మన కర్మలకనుగుణంగా మనకు సభూరి నేర్పించి మనందరిని ఆధ్యాత్మిక పథంలో నడిపిస్తుంది.  

మన బాబా చేతల గురువు. అయన ఏది బోధించాలన్నా అనుభవ పూర్వకంగానే నేర్పిస్తారు. ఆయనను గట్టిగా పట్టుకుంటే మనకింక వేరే దారులు అవసరం లేదు. 

సచ్చిదానంద పరబ్రహ్మ శ్రీ సాయి రూపంలో అవతరిస్తే,

శ్రీ సాయిపరమాత్మ తత్త్వం శ్రీ సాయి సచ్చరిత రూపంలో వెలిసింది. 

సద్గురువులు తమ సమాధి అనంతరం కూడా తమ దివ్య వాణి రూపంలో అమరులు అయి ఉంటారు. అందుకే బాబా ఏకాదశ సూత్రాలలో ఇలా చెప్పారు. 

ఈ భౌతిక దేహానంతరము నేనప్రమత్తుడను. 

నా సమాధి నుండియే నేను సర్వ కార్యములను నిర్వహింతును. 

నాయన్దెవరికి దృష్టియో వారి యందే నా కటాక్షము. 

ఇంత ఖచ్చితంగా భరోసా ఇచ్చి, మనలను కాపాడగల్గిన పరమ గురువు మన సాయి. అందుకే అయన మనకు ప్రసాదించిన శ్రీ సాయి సచ్చరిత అనే గ్రంధరాజాన్ని మన హృదయంలో భద్రపరుచుకోవాలి. 

ఇదే మన ధర్మం కావాలి. 

ఈ ధర్మమే మన జీవితం కావాలి. 

ఈ జీవితమే సాయి నాధునికి అంకింతం చెయ్యాలి. 

ఈ అంకిత భావంలోనుంచి అపరంపారమైన భక్తి జనించాలి. 

ఈ భక్తి అనే అమృతంతో సాయికి పూజ అభిషేకాలు జరగాలి. 

అప్పుడు ప్రసాదంగా కేవలం సాయి కృపని మాత్రమే కోరుకోవాలి. 

కేవలం గురు కృప మాత్రమే మానవునిలో ఉన్న మూడు ఆవరణలలో చివరిది అయిన అజ్ఞానమనే ఆవరణను తొలిగిస్తుంది. ఈ అజ్ఞానం వీడితే సాయిపరబ్రహ్మ స్వస్వరూపంగా వ్యక్తమవుతారు. 

సదా స్వస్వరూపం  చిదానంద కందం 

జగత్సంభవ స్థాన సంహార హేతుం ! 

స్వభక్తెచ్చయా  మానుషం దర్శయన్తమ్ 

నమామి ఈశ్వరం  సద్గురుం సాయి నాధమ్  !!

 ఓం శ్రీ సాయి రామ్ !

Guru Purnima - Sai Krupa

We might have had so many experiences both spiritually and temporally as Sai’s devotees. We will continue to feel his presence. Sai might have helped each one of us either with our family, health, or wealth related issues.  As a guru he is second to none in guiding us on the spiritual path.

How can we pay him back for the mercy that he shows?

A mother will do anything for her children. In a similar way, mother Sai will not only protect us in this life but in future incarnations. How can we offer our gratitude to our Guru. A Guru is considered as God, mother, father, friend, and teacher. Guru is everything for us in this world and beyond. Whatever service we offer to Guru, it is never enough. We can never serve him enough for his mercy. 

The service that we can offer to Sai has to be with lots of devotion. A service without utmost devotion is not fruitful if you want to advance in your life. 

We have to express this love towards our Guru in an exemplary manner. To raise our faith to that level, we have to first know him very well. 

Once we start learning about him, our love towards him will exponentially grow. 

That love has to grow into a huge tree. 

The roots of that tree of love have to go deeper into the ground. 

This tree of love is vulnerable to natural calamities and other forces of nature. These calamities are nothing but our senses, our bad habits, or even drifting away from the teachings of our own Guru. 

We should not yield to these pressures. Our path is clear and that is the way of Sai. We cannot deviate from this path. We should never lose our faith towards Baba. This is the real service that we can offer to our Guru. 

The seva has to come from the depths of our inner soul. 

This service should be filled with love but not out of fear or selfishness. From this selfless love comes out real devotion and dedication. Then one will be immersed with Sai’s blessings.  So to experience this, we need to know Sai. 

What is the best way to learn about any one?  The answer is simple.

One has to read Sri Sai Satcharita. This is the best way to learn about Sai, his leelas and his teachings. We have to then understand the spiritual significance behind his stories and teachings. We have to cement his teachings in our hearts. When Sai was in flesh the devotees did not have the luxury of reading our Guru’s story but now we can. In those days Baba wanted some of his devotees to read Guru Charitra. Lots of people benefited from reading this. Now our Guru Charitra is Sri Sai Satcharita. This is our Scripture and our Veda.

While writing Sri Sai Satcharita, Hemadpant described as follows.

Sri Sai Satcharita is like an ocean which is unfathomable, vast, and it has so many valuable things.  

Baba himself said the following words.

You perform your duty. Do not have the least doubts in your mind. Have full faith in my words and be of resolute mind.  If you write about my leelas, it will wipe out the faults which have arisen due to ignorance. And when you listen to it with faith your worldly involvements will disappear.  It will cause waves of love and devotion to rise on the ocean of the mind; and, diving into them now and then, will bring up gems of knowledge ”.

Whoever sings with feelings of my life, eulogizes my powers, virtues and excellence, I will protect him totally, by surrounding him. Those devotees who have become one with me with heart and

soul, they will, naturally, be bound to be happy by listening to the story of my life.

Whoever sings my praises, I will bestow upon him complete happiness, permanent pleasure and contentment. Believe this as the Truth. It is my promise to redeem the one who, with faith sings my praises, totally surrenders to me, remembers me constantly and meditates on me.

How will anyone be longing for worldly pleasures, who thinks of my name, worships me, studies me, whose holy readings are of me, who meditates on me and who continuously thinks of me?

From the very jaws of death I will snatch away my devotees. Just by listening to my stories diseases will disappear. Listen to the story with due reverence, meditate fully upon it, intently contemplate upon it and you will attain peace.

The ‘You and I’ will disappear. The minds of the listeners will be absorbed in God. The mind will be a store of divine energy and full of single-minded and complete faith.

Repetition of the name ‘Sai’ will burn away all the sins of Kali-Yuga. Once having prostrated, past sins born of speech and hearing will be destroyed ”.

There is no other service to Sai greater than doing Satcharita Parayana (study).

This service is the best offering every one can perform so easily.

We should take advantage of this service. People can say that they do not have time and they are very busy. We have to be realistic and if we think we do not have 10 minutes in our daily routine we are not being fair.  Can we make an effort to read at least 1 page or we can remind ourselves a story of Sai. Some how we can spend some time thinking about our Sai. 

OM SRI SAIRAM!